Kamienica projektu Wacława Weckera przy Wiejskiej 14 jest jedną z najwybitniejszych realizacji architektury funkcjonalnej w Warszawie. Jak na swoje czasy była niezwykle nowoczesna. Posiadała nawet własną spalarnię śmieci.
Kamienica powstała dla bydgoskiego fabrykanta, Mariana Dziatkiewicza, który w swoim rodzinnym mieście założył Fabrykę Płyt Fotograficznych. Z czasem, z tej niewielkiej fabryki powstały Bydgoskie Zakłady Fotochemiczne FOTON, jeden z największych zakładów w mieście, który przed wojną zatrudniał 1500 osób.
Kamienica projektu Wacława Weckera
Architekt inspirował się słynnymi 5 zasadami architektury nowoczesnej, które Le Corbusier opublikował w czasopiśmie L’Esprit Nouveau w 1922. Zgodnie z nimi, konstrukcja jest wsparta na słupach, dzięki czemu parter jest cofnięty (choć zabudowany, co jest odstępstwem typowym dla kamienic warszawskich), na płaskim dachu są tarasy, elewacja jest niezależna od konstrukcji i poprzecinana poziomymi pasami okien. Dzięki posadowieniu konstrukcji na słupach, dom ma wolny plan. Oznacza to, że jego wnętrze może być dowolnie aranżowane, bowiem ściany nie dźwigają konstrukcji budynku.
Kamienica przetrwała II wojnę światową, przez co należy do najcenniejszych przykładów takiego budownictwa w Warszawie. W jej wnętrzach zachowało się wiele oryginalnych elementów wyposażenia, zarówno w częściach wspólnych, jak i mieszkaniach. Sam Wacław Wecker nie przeżył wojny, zginął w czasie Powstania Warszawskiego. Do obecnych czasów zachowały się również inne domy projektu architekta, jednym z nich jest Zakład Urszulanek przy ulicy Dobrej, natomiast drugi to kamienica przy Alei 3 Maja.
Źródło:
Tadeusz S. Jaroszewski: Od klasycyzmu do nowoczesności – O architekturze polskiej XVIII, XIX i XX wieku. Warszawa: PWN, 1996. ISBN: 83-01-11975-6 .