W podwórkach przy ulicy Siennej 55 oraz Złotej 62 znajdują się dwa autentyczne fragmenty muru getta. Getto warszawskie dla państwa Izrael jest dziś jednym z najważniejszych symboli związanych z dziejami Żydów. Wytyczono je w rejonie ulic Chmielnej, Żelaznej, Siennej, Śliskiej, Grzybowskiej i Chłodnej.
Zachowane fragmenty to obszar tzw. dużego getta, czyli pierwotnego obszaru dzielnicy żydowskiej w latach 1940-1941. Było to największe żydowskie getto w Europie. 100 tysięcy osób zmarło tu z głodu i chorób, 300 tysięcy wywieziono do Treblinki i zamordowano w komorach gazowych. Ci co przeżyli zginęli później w czasie Powstania w Getcie Warszawskim. Przeżyła jedynie garstka.
W 1989 r. staraniami Mieczysława Jędruszczaka fragmenty muru wpisano na listę zabytków. Na podwórku przy Złotej 62 znajduje się mur o wysokości pięciu metrów. Wisi na nim tablica z planem getta według stanu z 15 listopada 1940 r. Na sąsiednim podwórku przy Siennej 55 na mniejszym fragmencie znajduje się tablica z napisem: “W okresie 15 XI 1940 r – 20 XI 1941 r. mur ten był granicą getta”. Dwie brakujące cegły zostały podarowane Muzeum Holocaustu w Waszyngtonie, gdzie wykonano również replikę fragmentu muru.
Adres: ulica Sienna 55 / Złota 62